معانی مختلف علامت های گنج

معانی مختلف علامت های گنج

همانطور که قبلا نیز اشاره کردیم، ممکن است یک علامت ها در همه جا مفهوم یکسانی را نرساند،

همچنین علایم و سمبل هایی نیز وجود دارند که در همۀ جاهایی که استفاده شده اند تقریباً یک معنای مشترک و واحدی را می رسانند و نشان دهندۀ افکاری کم و

بیش یکسان هستند. علاوه بر اینها علامت ها و اشاراتی نیز وجود دارند که نظیر آن در هیچ جای دیگر نیست و مخصوص به شخصی است که از آن استفاده کرده است.

معانی مختلف علامت های گنج

نباید فراموش کنیم کسانی که گنجینه ای را پنهان می کنند

و به امید اینکه روزی بازگشته و محل آن را پیدا کنند علایم و نشانه هایی قرار می دهند انسانهای با هوشی هستند.

شاید آنها به منظور پیدا کردنِ مناسب ترین محل برای پنهان کردنِ گنجینۀ خود و مناسب ترین روش های پیدا کردن آن گنجینۀ پنهان شده،

روزها و هفته ها اندیشیده باشند.

این گونه طرز تفکر در بیشتر علامت ها و نشانه های گنج ها مشهود است.

هیچ کس درست در بالای محلی که گنجینه اش را دفن کرده،

تخته سنگی که بر روی آن که «در اینجا گنج وجود دارد » نوشته شده باشد قرار نمی دهد.

معانی مختلف علامت های گنج

در اینجا اولین کاری که باید انجام دهیم این است

که برای فهمیدن اینکه گنجینه بوسیلۀ چه کسانی و در چه دوره ای از تاریخ و پنهان گشته است تلاش کنیم.

فهمیدن این موضوع نیز این مجبوریت را به دنبال دارد که اطلاعات و معلوماتی دربارۀ طرز فکر آن مردم،

سمبل ها و علایم دینی آنها، و مهم تر از همه خط و الفبایی که از آن استفاده می کرده اند داشته باشیم.

به یاد داشته باشید گاهی ممکن است علایمی که با آن سر و کار دارید و یا مفهوم و ارتباط بین آن علایم،

نتیجۀ طرز نگرش و طرز فکر شخصی پنهان کنندۀ گنجینه باشد.

تفسیر علامت و نشانه های گنج

در این گونه موارد برای یافتن مفهوم علایم و فهمیدن منطق نهفته در آنها تلاش ذهنی بسیاری لازم است،

و در صورت امکان باید به شخص متخصص و مجرب این کار رجوع کرده و از او کمک گرفت.

داشتن اطلاعات در زمینه تاریخ و باستان شناسی،

آشنایی با علم کتیبه خوانی، داشتن معلومات در زمینه سمبل ها و علایم،

در کنار تمام اینها داشتن هوش و درایت بالا و همچنین تجربیات در زمینه گنج یابی، احتمال رسیدن به هدف را بالا می برد.

انسان های عهد قدیم مانند ما از ارقام و حروف الفبا استفاده نمی کردند.

اولین نمونه خط و الفبا در حدود قرن ۱۵ قبل از میلاد و توسط اقوام سامی

(اقوامی ساکن در مناطقی مانند لبنان، فلسطین، اردن و مناطق صحرای سینای امروزی) ابداع شده است. یعنی در حدود ۳۵۰۰ سال پیش.

در ادوار اولیه ای که خط استفاده می شده، بیشتر از علامت ها و اشکال مختلف برای این کار استفاده می کرده اند.

خط بعدها بوسیله الفبای یونانی به شکل پذیرفته شده ای ، در میان تقریبا تمام ملتها در آمد که بصورت مشترک از آن استفاده می کردند.

وقتی نگاهی کلی به تاریخ خط داشته باشیم،

می توان به این نکته پی برد که تقریبا تمامی گونه های الفبایی که امروزه از آن استفاده می شود از نسل الفبای فنیقی هستند.

مواجه شدن با آثار این تمدن ها و به تبعِ آن مواجه شدن با انواع سمبل ها، علامت

ها و حروف و ارقام الفبایی در شرق تا غرب این سرزمین امکانپذیر است.